Trenutna Istraživanja - Rekonstrukcija paleookruženja
Jedna ključna oblast istraživanja je razumjevanje okruženja na koje su neandertalci bili prilagođeni. Postoje četiri glavna domena podataka koji se mogu koristiti za ovo: floralni ostaci, ostaci faune, biomolekuli i geološki sedimenti.
Među floralnim ostacima, drveni ugalj pruža dragocjene informacije o vrstama biljnog goriva koje je bilo dostupno, drugim rečima, drveću. Polen je još jedan vrijedan izvor informacija o prošloj flori i iako je najbolje očuvan u sredinama preplavljenim vodom, nadamo se da ćemo dobiti neke podatke od polena pronađenog na lokalitetu.
Paleoekološki podaci dolaze nam i iz arheološke faune. Makrofauna se odnosi na klasu veličine životinjskih kostiju koju obično proučava zooarheolog da bi rekonstruisao dio ljudske ishrane zasnovan na životinjama. Iako je najpogodnija za pružanje informacija o egzistenciji, makrofauna je ipak ključni izvor informacija o prošlim sredinama. Da li su neandertalci lovili jelene ili irvase daje nam dragocjen izvor informacija o tipovima životne sredine (šumoviti predio naspram stepa) u kojima su lovili. Mikrofauna se sastoji od malih životinja (voluharica, miševa, gmizavaca, itd.) koje su uhvatili i pojeli grabljivci, koji su zatim proneli fekalne kuglice koje sadrže kosti ovih sićušnih životinja na lokalitetu. Oni su izuzetno vrijedan izvor informacija o paleosredinama, jer se akumuliraju preko prirodnih agenasa, a ne ljudi i uglavnom su iz bližeg radijusa u kojem je makrofauna obitavala.
European snow vole, Chionomys nivalis
1
Identifikacija vrsta drveta od strane antrakologa nam omogućava da rekonstruišemo koje vrste drveća su rasle u okruženju u to vrijeme
2
Common vole/Short-tailed field vole, Microtus arvalis
3
European pine vole, Microtus subterraneus
4
Geološki sedimenti čuvaju mnogo informacija o klimi tokom formiranja svakog sedimentološkog sloja unutar lokaliteta. Geoarheolozi proučavaju porijeklo ovih sedimenata da bi bolje shvatili klimu klimi. Na primjer, sloj sastavljen od klastera sa plafona skloništa od stijena može ukazivati na cikluse smrzavanja/odmrzavanja. Sloj sastavljen od tla koji je ispran sa nagiba može ukazivati na eroziju nakon toplog perioda.
Konačno, biomolekuli od skoro mogu da nam daju vrijedne informacije o paleookruženjima. Hemičari koji se bave orgaskom hemijom su u stanju da ekstrahuju biljne voskove sačuvane u sedimentima i na osnovu njihove molekularne strukture zaključuju da li potiču od trava u odnosu na listopadno drveće (trave obično ukazuju na hladno suvo okruženje, dok drveće ukazuje na toplije, vlažnije okruženje). Štaviše, kvantifikovanjem tipova izotopa ugljenika i vodonika u ovim molekulima, hemičari mogu da zaključe da li su oni najverovatnije deponovani tokom klimatsko vlažnog u odnosu na suv režim.